®️ Rosa Snijders. 

Ons burgerultimatum ‘Maak tempo of maak plaats!’ is verlopen en het kabinet raakt steeds verder over datum. De formatie heeft zijn dieptepunt bereikt en zit muurvast. Het demissionair kabinet heeft in de humanitaire crisis in Afghanistan veel steken laten vallen, demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen is de zoveelste minister die overstapt naar de lobby, en de klimaatcrisis, wooncrisis en coronacrisis woekeren voort.

Sinds de verkiezingen half maart stapelen de politieke schandalen zich alsmaar verder op. Het demissionaire kabinet Rutte-III heeft alleen maar baat bij de status quo, maar burgers, de grote crisissen en de democratie hebben die tijd en luxe niet. 

De Tweede Kamer is opdrachtgever van de formatie en vertegenwoordiger van het volk. Zij moet nu ingrijpen, anders raakt onze samenleving nog verder ontwricht en laten we de crises op hun beloop.

Niemand maakt tempo met een nieuw kabinet. VVD en CDA weigeren verantwoordelijkheid te nemen. Vóór de verkiezingen wilde Rutte een zo breed mogelijke coalitie, nu wil hij niet eens met PvdA en GroenLinks praten. Na ‘Omtzigt, functie elders’ beloofde Rutte zijn ‘stinkende best’ te doen om het vertrouwen te herstellen, nu bemoeit hij zich met een fusie tussen andere partijen, en toont hij geen leiderschap in deze formatie. 

Beloftes worden keer op keer verbroken, terwijl daadkrachtig beleid rondom klimaatverandering, armoede, onzeker werk en wonen uitblijft. Zij hebben alleen maar profijt bij dit demissionaire kabinet, deze status quo houdt hen aan de macht! Hoe langer dit cynische politieke spel duurt, hoe groter de schade in de samenleving. 

Tot hier en niet verder! Burgers pikken dit niet meer. Wij eisen een missionair kabinet dat de opeenstapeling van crises gaat aanpakken. Het demissionair kabinet moet nu plaatsmaken!

Waarom stellen we dit ultimatum?
Nederland vervalt in bestuurlijke chaos, om de volgende hoofdredenen:
1. Het kabinet frustreert het formatieproces en daarmee komen we allesbehalve in de buurt van een nieuwe bestuurscultuur. 

2. Het demissionair kabinet is niet in staat om actie te ondernemen op de belangrijkste crises, en verliest daarmee ook haar geloofwaardigheid en autoriteit. 
a) De coronacrisis
b) De klimaatcrisis
c) De wooncrisis
d) De crisis op de arbeidsmarkt
e) De stikstofcrisis 
f) De voortvarende aanpak van institutioneel racisme
g) De democratiecrisis 

3. Het demissionair kabinet neemt geen verantwoordelijkheid op grote hoofdpijndossiers: het toeslagenschandaal, Groningen en het coronaherstelplan.

4. Bewindspersonen zijn al bezig met hun vervolgcarrières, hun vervangers zijn in het beste geval op de tent aan het passen. Teveel hoofdrolspelers in de politiek hebben niet te verenigen dubbelfuncties.

Hoe gaan we dit bereiken?
Wij bouwen aan een onstuitbare beweging die eist dat het demissionaire kabinet plaatsmaakt. De tijd is op. En ons geduld ook.  Wij burgers zijn klaar met de chaos die ons landsbestuur creëert in een tijd van grote onzekerheid. Wij hebben recht op een missionair kabinet; een kabinet dat regeert in plaats van chaos creëert.