De opvangcrisis in Ter Apel heeft in de zomer van 2022 een nieuw dieptepunt bereikt: mensen moeten buiten slapen. Mensen die na een soms maandenlange vlucht dachten een veilige, rustige plek bereikt te hebben. Zij brengen noodgedwongen de nacht door op het grasveld achter de hekken van het opvangcentrum of in een kantoor zonder bedden.

De situatie in Ter Apel is mensonterend, maar niet onverwacht. Ondanks de zalvende woorden van Staatssecretaris Van der Burg van Asiel, die benadrukt dat dit niet is “hoe we in Nederland om willen gaan met mensen die onze bescherming zoeken” [1], moet een ding duidelijk zijn: we hebben hier te maken met onwil en niet met onmacht van onze regering. Want het zo krap mogelijk plannen van de asielopvang is al jarenlang bewust beleid. En het plaatsen van het enige aanmeldcentrum van Nederland in een uithoek van ons land is dat ook. Daar moet structurele verandering in komen. 

We mogen niet accepteren dat vluchtelingen in ons land buiten moeten slapen. De tijd van vrijblijvend zoeken naar tijdelijke oplossingen is voorbij. Daarom eisen wij van Staatssecretaris Eric van der Burg (Asiel): 

1. Geen mens slaapt meer buiten. Zet vandaag nog bussen in om mensen op veilige plekken fatsoenlijk onderdak te bieden.  

2. Open binnen een maand een nieuw aanmeldcentrum, centraal gelegen in het land. 

3. Regel structureel voldoende opvangplekken en help gemeentes die dat niet kunnen met facilitatie.

Waarom is het belangrijk? 

Ter Apel, gelegen in een uithoek van Groningen, is momenteel de enige aanmeldlocatie voor mensen op de vlucht. Dat betekent dat iedereen die in Nederland aankomt, daar langs moet. Bovendien is de opvang in Ter Apel veel te groot. Met 2000 opvangplekken is er geen privacy en rust voor nieuwkomers en wordt er een onevenredig groot beroep gedaan op één plek in ons land.

Dat is geen toeval. Ons asielbeleid is nu gestoeld op ontmoediging en tegenwerking. De ruime beschikbaarheid van opvangplekken voor vluchtelingen uit Oekraïne laat echter zien dat er geen structureel gebrek aan bedden hoeft te zijn. Wanneer de Nederlandse regering een prioriteit maakt van een menselijke, ruimhartige opvang, is de draagkracht niet het probleem. 

Uiteindelijk hebben we een volledige herziening nodig van hoe we in Nederland met mensen op de vlucht omgaan. Een nieuw asielbeleid, vraagt om structurele uitbreiding van de opvangcapaciteit, kleinschaligere locaties, snellere procedures en een gezamenlijke aanpak voor de opvang van alle vluchtelingen. 

Voor de komende dagen en maanden is het echter vooral belangrijk om de situatie in Ter Apel het hoofd te bieden en ervoor te zorgen dat er niemand meer op straat hoeft te slapen. Daarom roepen we onze Staatssecretaris van Asiel op om daad bij woord te voegen en deze excessen vandaag nog te stoppen.  

[1] Lees hier de reactie van Staatssecretaris Van der Burg van Asiel op het nieuwe dieptepunt in Ter Apel.